• कैद्यांशी संवाद करणे त्यांचे मित्र आणि कुटुंबीयांसाठी कठीण आहे - आणि ते देखील महाग आणि शोषक आहे.
• तुरूंगातील अॅप्सची तुलनेने नवीन पीक आली आहे आणि या समस्येवर लक्ष वेधण्यासाठी काही ओझे दूर केले आहे.
• कडील अलीकडील प्रोफाइलब्लूमबर्ग हे तुरूंगातील अॅप्स कसे आले याबद्दल खोलवर बुडवून टाकले.

अमेरिकेतील कोट्यवधी लोकांना तुरुंगात टाकलेल्या व्यक्तींच्या दैनंदिन गरजा भागवण्यासाठी कर (जरी अमेरिकेच्या संपूर्ण लोकसंख्येपैकी जवळजवळ एक टक्का लोकसंख्या इतर कोणत्याही विकसित देशाच्या तुलनेत जास्त आहे) मदत केली गेली असली तरी खासगी कंपन्या दर वर्षी त्यापेक्षा अब्जावधी डॉलर्स कमवतात. समान कैदी या महामंडळांचा सर्वात मोठा पैसा कमावण्याचा प्रयत्न म्हणजे कैदी आणि त्यांचे मित्र आणि कुटुंब यांच्यात संप्रेषण केले जाते.

फेडरल कारागृहात, एखाद्या व्यक्तीने लांब पल्ल्याच्या फोन कॉलसाठी प्रति मिनिट $ 0.21 किंवा स्थानिक कॉलसाठी minute 0.06 प्रति मिनिट भरणे आवश्यक आहे. हे कदाचित वाजवी वाटेल, परंतु बरेच कैदी त्यांच्या श्रमासाठी दर तासाला सुमारे 0.08 डॉलर कमवा करतात, म्हणजेच एका दीर्घ-अंतराच्या कॉलचा एक मिनिट म्हणजे तीन तासांपेक्षा कमी श्रम.

फोन कॉलच्या बदल्यात बर्‍याच तुरूंगात आता संगणकांवर प्रवेश आहे, परंतु ही परिस्थिती काही चांगली नाही. फेडरल कारागृहात, संगणकाच्या वेळेची किंमत दर मिनिटास 0.05 डॉलर दररोजच्या वापरावर 15 मिनिटांची जास्तीत जास्त आहे. हे असे गृहीत धरते की आपल्याकडे संगणकावर प्रवेश देखील आहे, कारण शेकडो इतर कैद्यांनी सहसा केवळ मोजके संगणक सामायिक केले आहेत.

या संप्रेषण पद्धतींमधून मिळवलेले बहुतेक पैसे खासगी कंपन्यांकडे नफ्यासाठी सेवा चालविण्याच्या कारभारावर जातात.

आकडेवारीवरून असे दिसून आले आहे की तुरूंगात कैद केलेल्या व्यक्तींचे अधिक चांगले भाडे असते - आणि जर ते प्रियजनांशी वारंवार संपर्क साधू शकले तर त्यांना सुटकेनंतर परत पाठवले जाऊ शकते. प्राइस ऑफ एंट्री अडथळा इतका उंचावला आहे की, बरेच कैदी विनाकारण एकटे व निर्जन आहेत, जणू काही जण त्यांच्याशिवाय बाहेर जात आहे.

या फायदेशीर संप्रेषण पद्धतींनी केवळ कैद्यांचाच गैरवापर केला जात नाही तर बाह्य जगाशी संप्रेषणाच्या अभावामुळे उच्च वर्गीकरण दर देखील वाढतात.

स्मार्टफोन अॅप विकसक या समस्या सोडवण्याचा प्रयत्न करीत आहेत. तीन तुरूंगातील अॅप्स - सर्व पूर्व-अपराधींनी सुरू केलेले - तुरूंगातील संवादाचे आधुनिकीकरण करण्याचा प्रयत्न करीत आहेत जेणेकरून कैद्यांचे कुटुंब आणि मित्र अधिक सहज संपर्कात राहू शकतील.

हे तीन अॅप्स एकाच तत्त्वावर लक्ष केंद्रित करतात: लोकांना “बाहेरील” लोकांशी “आतून” त्याच प्रकारे संवाद साधण्याची क्षमता द्या ज्यायोगे ते कोणाशीही संवाद साधतात, सर्व काही खर्च करून विसंबून राहून (किंवा कमीतकमी मर्यादित ठेवतात) टेलिफोन आणि संगणक सेवा शोषण करणार्‍या कंपन्यांद्वारे चालवल्या जातात.

उदाहरणार्थ, तुरूंग अॅप पिझनली वापरकर्त्यांना त्यांच्या स्मार्टफोनवर चित्रे काढण्याची आणि त्यांना कबूतर सर्व्हरवर अपलोड करण्याची अनुमती देते. कबूतर कर्मचारी नंतर फोटो प्रिंट आउट करतात आणि तुरूंगात असलेल्या ज्याला त्याचा हेतू होता त्यास पाठवितात.

फ्लिक्सशॉपचा असाच आधार आहे, जरी त्याचे लक्ष वापरकर्त्याने सबमिट केलेल्या फोटोंमधून पोस्टकार्ड तयार करण्यावर आहे.

भौगोलिक स्थान विचारात न घेता स्थानिक फोन दरावर ऑनलाइन कनेक्शनची सोय करुन कैद्यांवर ओझे कमी करणे या उद्देशाने इनमेटएड हे आणखी एक अॅप आहे.

या सर्व अॅप्स वापरण्यासाठी पैसे खर्च होत असतानाही, ज्यांनी अनुप्रयोग सुरू केले आणि स्वत: चे मालक आहेत त्यांना केवळ एकट्या नफ्यात रस असलेल्या मोठ्या कंपन्यांपेक्षा त्यांचे हेतू जास्त परोपकारी बनविले जातात.

कडून अलीकडील लेखब्लूमबर्ग हे तुरूंग अॅप्स कसे सुरू झाले आणि ते संपूर्ण यू.एस. मधील कैद्यांच्या जीवनावर कसा परिणाम करीत आहेत याबद्दल तपशील देते. तंत्रज्ञान प्रत्येकाचे जीवन कसे सुलभ करण्यात मदत करू शकेल - जरी सध्या तुरुंगात असले तरीही.