सामग्री

• सक्ती थांबा
• कॅशे साफ करा
• लपेटणे

आपणास आपल्या Android स्मार्टफोनवरील अॅपमध्ये समस्या असल्यास आपण वाचले असेल की आपण "फोर्स स्टॉप" करावे आणि नंतर त्याचे निराकरण करण्यासाठी "कॅशे साफ करा" करावे. आणि प्रत्यक्षात, कदाचित आपल्याला जे करण्याची आवश्यकता आहे ते अगदी चांगले होईल. पण ही मदत का करते? "फोर्स स्टॉप" काय करते आणि कॅशे म्हणजे काय? मला समजावून सांगा.

सक्ती थांबा

अँड्रॉइडच्या मध्यभागी लिनक्स कर्नल आहे, मेमरी आणि प्रोसेस व्यवस्थापित करण्यासाठी आणि इतर संसाधनांसह संपूर्ण प्रक्रिया करण्यासाठी जबाबदार घटक आहे. जेव्हा आपण एखादा अ‍ॅप प्रारंभ करता तेव्हा आपण लिनक्सची प्रक्रिया सुरू करता.

प्रक्रिया प्रोग्राम (अ‍ॅप) साठी लॉजिकल कंटेनर असते. हे कर्नलद्वारे प्रारंभ केले गेले आहे आणि सर्व चालू असलेल्या अ‍ॅप्समध्ये सिस्टम संसाधने (मेमरी आणि सीपीयू वेळेसह) सामायिक करण्याचा एक मार्ग म्हणून वापरला जातो. प्रत्येक प्रक्रियेचा आयडी असतो, पीआयडी (प्रक्रिया आयडी) म्हणून ओळखला जातो; एक प्राधान्यक्रम, ते किती महत्वाचे आहे; त्याचे स्वतःचे पत्ता स्थान, तसेच भौतिक स्मृती संबंधित पृष्ठे; आणि काही राज्य माहितीः चालू (किंवा धावण्यायोग्य), झोपलेले, थांबलेले आणि झोम्बी केलेले.

कर्नलचे कार्य सीपीयू वेळ निश्चित करणे आणि प्रक्रियेस मेमरीचे वाटप करणे आहे जेणेकरून ते चालू शकेल. हे कार्य करण्याचा मार्ग म्हणजे प्रत्येक कार्यरत प्रक्रियेस कर्नल सीपीयू वेळेचे काप देतो. एखादी प्रक्रिया झोपत असल्यास (कारण ती नेटवर्कमधून डेटासारख्या कशाची वाट पाहत आहे) तर त्याला कोणताही सीपीयू वेळ मिळत नाही. प्रक्रियेची ही जुगलबंदी मिलिसेकंद पातळीवर खूप वेगवान आहे आणि एका कार्टूनच्या फ्रेमप्रमाणेच, आपल्याला एकाच वेळी अनेक गुळगुळीतपणा आणि एकाधिक प्रोग्राम चालू असल्याचे दिसून येते.

अखेरीस, जेव्हा एखादा अनुप्रयोग बाहेर पडतो, तेव्हा कर्नल अ‍ॅपद्वारे वापरलेली सर्व संसाधने (ओपन फाइल्स, वाटप केलेल्या मेमरी इत्यादी) साफ करेल आणि अखेरीस त्या अ‍ॅपसाठी तयार केलेली प्रक्रिया हटवेल.

प्रत्येक अॅप बर्‍याच वेगवेगळ्या राज्यांपैकी एकामध्ये असू शकतो: चालू, विराम दिला किंवा थांबविला. हे लिनक्सद्वारे परिभाषित केल्यानुसार प्रक्रिया राज्यांपेक्षा भिन्न आहेत आणि Android द्वारे परिभाषित केलेल्या "क्रियाकलाप जीवनचक्र" चे प्रतिनिधित्व करतात. गूगल असे ठेवते की, “जेव्हा एखादा वापरकर्ता आपल्या अ‍ॅपमधून नेव्हिगेट करतो, बाहेर आणतो आणि परत येतो तेव्हा अ‍ॅक्टिव्हिटीच्या उदाहरणावरून आपल्या अ‍ॅपमधील संक्रमणाची उदाहरणे वेगवेगळ्या राज्यांमधून त्यांच्या आयुष्यात बदलतात.

Android विषयी मनोरंजक गोष्ट अशी आहे की ती कधीही अ‍ॅपला थेट मारत नाही. त्याऐवजी, ही क्रिया ज्या प्रक्रियेमध्ये चालते ती नष्ट करते, केवळ त्या क्रियेचाच नाश करीत नाही तर प्रक्रियेत चालू असलेली प्रत्येक गोष्ट नष्ट करते. जेव्हा रॅम मोकळे करण्याची आवश्यकता असते किंवा अनुप्रयोग अ‍ॅप्लिकेशन मॅनेजरमध्ये फोर्स स्टॉप वापरुन एखादी प्रक्रिया मारू शकते तेव्हा हे होऊ शकते.

जेव्हा सर्व काही सुरळीतपणे कार्य करत असेल, तेव्हा अॅप एका क्रियाकलाप स्थितीपासून दुसर्‍या स्थितीत स्थानांतरित होईल आणि अखेरीस Android द्वारे थांबविला जाईल (थांबलेल्या स्थितीत गेल्यानंतर) किंवा वापरकर्त्याने तो अग्रभागी आणत नाही तोपर्यंत तो पार्श्वभूमीतच लटकत राहील. पुन्हा. तथापि, गोष्टी चुकू लागल्यास अ‍ॅप गैरवर्तन करू शकतो. हे कदाचित काही कार्यक्रमांना प्रतिसाद देणे थांबवू शकते, कदाचित ते एखाद्या प्रकारच्या लूपमध्ये अडकले असेल किंवा ते कदाचित अप्रत्याशित गोष्टी करण्यास प्रारंभ करेल.

अशा परिस्थितीत अॅपला मारण्याची आवश्यकता आहे आणि नंतर पुन्हा सुरू करावे लागेल. फोर्स स्टॉप हेच आहे, हे मुळात अ‍ॅपसाठी लिनक्सची प्रक्रिया संपवते आणि घोटाळा साफ करते!

गैरवर्तन करणार्‍या अ‍ॅपचे निराकरण करण्याचा प्रयत्न करीत असताना फोर्स स्टॉप वापरण्याची शिफारस केली जाते. 1) त्या अॅपच्या सध्याच्या चालू असलेल्या घटनांचा तो नाश करते आणि २) याचा अर्थ असा आहे की अनुप्रयोग यापुढे त्याच्या कोणत्याही कॅशे फायलींमध्ये प्रवेश करणार नाही, ज्यामुळे आम्हाला चरण 2: कॅशे साफ करा.

कॅशे साफ करा

अ‍ॅप मारल्यानंतर पुढील चरण म्हणजे कॅशे निर्देशिकेतील डेटा हटविणे. जेव्हा अनुप्रयोगास तात्पुरती फाइल, पूर्व-प्रक्रिया केलेली फाइल आवश्यक असते किंवा जेव्हा इंटरनेट वरून डाउनलोड केलेली फाईलची स्थानिक प्रत ठेवायची असते तेव्हा ती अ‍ॅपच्या कॅशे निर्देशिकेत ठेवली जाईल. प्रत्येक अ‍ॅपची स्वतःची निर्देशिका असते जेथे ते कार्यरत फायली ठेवू शकतात.

कल्पना खालीलप्रमाणे आहे. जर एखादा अ‍ॅप इंटरनेट वरून फायली किंवा डेटा डाउनलोड करतो तर अॅप प्रत्येक वेळी अॅप सुरू होताच त्याच फाईल्स डाउनलोड करण्यासाठी तो बँडविड्थ व्यर्थ किंवा वेळेचा अपव्यय ठरेल. त्याऐवजी, इंटरनेट वरून डाउनलोड करण्याची आवश्यकता असलेल्या कोणत्याही फायली एकदा डाऊनलोड केल्या जाऊ शकतात आणि नंतर कॅशेमध्ये संग्रहित केल्या जाऊ शकतात. त्या अस्थायी प्रती अद्याप वैध आहेत की नाही हे अॅप वेळोवेळी तपासू शकते आणि आवश्यक असल्यास कॅशे रीफ्रेश करू शकते.

अनुप्रयोगास फाइलवर प्रक्रिया करण्याची आवश्यकता असल्यास, कदाचित काही डेटावर डीकोडिंग किंवा डिक्रिप्शन करणे आवश्यक असेल तर त्याचे दुसरे उदाहरण असेल. प्रत्येक वेळी अॅप लाँच केल्यावर हे डीकोडिंग किंवा डिक्रिप्शन करण्याऐवजी, बरेच सीपीयू चक्र वापरू शकतील, अॅप ते एकदाच करू शकेल आणि नंतर निकाल कॅशेमध्ये संग्रहित करू शकेल. पुन्हा, अॅप प्रक्रिया केलेल्या फाइलची वैधता तपासू शकतो आणि आवश्यक असल्यास कॅशे रीफ्रेश करू शकतो.

या तात्पुरत्या फाइल्स असण्याचे कारण असे आहे की डिव्हाइस स्टोरेजमध्ये कमी चालते तेव्हा अँड्रॉइड त्या हटवू शकते म्हणून अ‍ॅपने या फायली असलेल्या फाइल्सवर अवलंबून राहू नये. या प्रकरणांमध्ये, अॅप फक्त डेटा पुन्हा डाउनलोड करतो किंवा फायलींवर पुन्हा प्रक्रिया करतो आणि त्याच्या कॅशेमध्ये नवीन तयार करतो.

अ‍ॅप अ‍ॅप डेटा निर्देशिका वापरून फायली अधिक कायमस्वरुपी संचयित करू शकतात. हे कॅशे निर्देशिकेपेक्षा भिन्न आहे आणि अॅपच्या मालकीच्या सक्तीने फायलींसाठी डिझाइन केले आहे. अँड्रॉइड अ‍ॅपला सूचित केल्याशिवाय कॅशे निर्देशिकेतील फायली हटविण्यास सक्षम असल्याने, वापरकर्त्यांना त्या फायली “कॅशे साफ करा” द्वारे हटविणे देखील सुरक्षित आहे!

हे अस्थायी फायलींचा तलाव साफ करुन अॅपला पुन्हा तयार करण्यास भाग पाडते आणि अॅपला एक प्रकारची नवीन सुरुवात देते म्हणून गैरवर्तन करणार्‍या अ‍ॅप्सचे निराकरण करण्यात मदत होऊ शकते. तात्पुरती किंवा कॅश्ड फाइलच्या प्रक्रियेमध्ये त्रुटी असल्यामुळे हे बर्‍याचदा समस्येचे निराकरण करू शकते.

कॅशे साफ करण्याचा एक फायदा म्हणजे तो स्टोरेजची जागा मोकळा करतो. म्हणून जर आपण अंतर्गत संचय कमी करीत असाल तर सर्व अॅप्ससाठी कॅश्ड डेटा साफ करणे मदत करू शकेल.

लपेटणे

अँड्रॉइड पी बीटा दरम्यान काही प्रयोगानंतर, Google ची अँड्रॉइडची नवीनतम आवृत्ती फोर्स स्टॉप आणि क्लीयर कॅशेसाठी मागील बटणे म्हणून समान बटणे आणि कार्यक्षमता ठेवते. आपल्याला अद्याप दोन्ही अ‍ॅप्स सेटिंग मेनू अंतर्गत सापडतील.

अँड्रॉइड 9.0 पाईने काहीतरी नवीन सादर केले - गैर-प्रतिसादात्मक अ‍ॅप्सचे स्वयंचलितपणे बंद. याचा अर्थ असा आहे की आपल्याला आशा आहे की जवळपास अॅप्सना यापुढे प्रतिसाद देणे थांबवावे लागणार नाही, सिस्टमने सर्वकाही स्वयंचलितपणे हाताळले पाहिजे. जसे की, पाई चालवित असल्यास त्यांना प्रतिसाद न देणार्‍या अ‍ॅपला इशारा देण्यासाठी वापरकर्त्यांना “अॅप प्रतिसाद देत नाही” (एएनआर) डायलॉग बॉक्स दिसणार नाही. तथापि, काही कारणास्तव एखाद्या अॅपने पाईला प्रतिसाद देणे थांबविले नाही तरीही वापरकर्त्यांनी अ‍ॅप नष्ट करण्यासाठी फोर्स स्टॉप आणि क्लियर कॅशे बटणे वापरुन पहा आणि नंतर ते रीस्टार्ट करावे.

फोर्स स्टॉपचा वापर अद्याप Android पी सह गोठविलेल्या अ‍ॅप्सना मारण्यासाठी केला जाऊ शकतो, परंतु हे आता आपोआपच व्हायला हवे.

अँड्रॉइड 9.0 सह क्लीयर कॅशे कायम आहे, परंतु क्लीअर डेटा क्लीअर स्टोरेजशी संबंधित आहे.

आपल्याला अ‍ॅप्सचा कॅशे कसा साफ करावा यावरील सूचना आवश्यक असल्यास Android 6.0 मार्शमॅलो मध्ये अॅप डेटा आणि कॅशे साफ कसे करावे आणि आपल्या Android डिव्हाइसवरील कॅशे साफ करून स्टोरेज स्पेस कशी मिळवायची यासह अनेक उत्कृष्ट मार्गदर्शक आहेत. फोर्स स्टॉप वापरणे अगदी तत्सम आहे, फक्त लिंक केलेल्या मार्गदर्शकांमधील सूचनांचे अनुसरण करा, परंतु “क्लियर कॅशे” ऐवजी “फोर्स स्टॉप” वर टॅप करा.

फोर्स स्टॉप आणि क्लियर कॅशेचे आपले अनुभव काय आहेत? अशी कोणतीही अॅप्स आहेत जी आपल्याला आढळलेल्या कॅश्ड फायलींसाठी बर्‍याच स्टोरेज स्पेस वापरतात? कृपया खाली टिप्पण्या मला कळवा.